پاییز من

حال و هوای این روزای این شهرم دیدنیه ،طبق معمول  نزدیک عید و چهارشنبه سوریه صدای تیر و ترقه ها بیشتر آدمو یاد جنگ می ندازه تا عید .مخصوصا از دیروز که یکی برام تعریف کرد پارسال یکی از این خدا نشناسا ترقه میندازه سمتشون و شبکه چشم دختر کوچولوشو پاره میکنه.این روزا اونقد درگیرم که خوشحالی عید یادم رفته.راست میگن هر چی بزرگتر می شی مشکلات بیشتر میشن.دوس دارم زودتر برگردم به زندگی عادیم.کتاب بخونم ،تفریح کنم،آشپزی کنم....

تو این مدتم خوب بود دیدن خیلیا و آشنایی با  دوستای جدید،دیگه آخراشه ،شاید دلم تنگ بشه .

این کار محمد رضا هدایتی و دوس دارم ... ترانه سرا: المیرا بهشتی

نشستم که این روزها بگذرن
روزایی که دلتنگی دادن به من
نمیتونی که جای من باشی و
تا این حد تو دنیات تنهاشی و

بسوزی و بسازی و هیچی نگی
برات غیر ممکنه بشه زندگی
بیان و بگیرن همه حس تو
فقط درد باقی بمونه و تو

یه کاری کنن از خودت بگذری

یه شب هر چی داری بذاری بری

بشینی به یک نقطه هی خیره شی
نشه غصه هاتو به هیچ کس بگی

بالا خره آمدی 

مهربان شده بودی

گل به دست و ...

مبهوت

نگاهم دوخته به تو 

آخ که چشم هایم می سوزند

سخت است 

سخت 

باورش سخت است 

که من 

دخترک رویا های تو 

نیستم 

وهم عجیبی بود 

نبودنت

نه اینکه تو شاهزاده ی منی 

و من دخترک زندانی مخروبه ترین گوشه ی شهر 

چشمهایم بود که کم سو تر میشد 

دستهایم که می لرزید

شانه هایی که نبود 

آغوشی که خیال میکردم ...

ترس عجیبی ست 

بودنت 

چشم هایم دیگر ترا نمی بیند 

نگاهم خالی 

و دستهایت دیگر مرا پناه نیست 

....

باید این گونه می شد 

کم کم باید عادتم شود

دست هایم را به دیوار تکیه بدهم

تمام راه را خودم جای تو سینه خیز بروم

روحت جریحه دار نشود

دخترک احساساتی ام

خودم گیسوهای مجعدت را میبافم 

به زمین گره میکنم

بهار نزدیک است...